Dilimizdə istifadə olunan sözlər zaman-zaman həm leksik, həm semantik baxımdan dəyişikliklərə uğrayır və fərqli mənalar qazanır. Bu sözlərdən biri də “ithaf”dır. Azərbaycan cəmiyyətində, xüsusilə ədəbi və sənət mühitində, eləcə də gündəlik həyatın müxtəlif sahələrində “ithaf” anlayışı xüsusi yer tutur. İthaf həm mənəvi, həm də sosial baxımdan insana və ya müəyyən bir qrupa dərin hörmətin, ehtiramın, sevginin, minnətdarlığın və ya yaddaşın ifadəsidir. Əsərlərin, kitabların, filmlərin, musiqilərin, şeirlərin, bədii və elmi yaradıcılıq nümunələrinin başlanğıcında tez-tez rast gəlinən ithaf hissəsi yaradıcı insanın kiməsə və ya nəyəsə bağışlama, həsr etmə istəyinin göstəricisi kimi ortaya çıxır. Lakin ithaf yalnız ədəbiyyat və sənət dünyası ilə məhdudlaşmır; bu anlayış həyatın bir çox sahələrində insan münasibətlərinin və mədəniyyətin ayrılmaz hissəsinə çevrilib.
İthaf Sözünün Etymologiyası və Tarixi Mənşəyi
“Ithaf” sözü ərəb dilindən gəlir. Ərəbcədə “ithāf” (إِهْدَافٌ) — “hədiyyə etmək”, “təqdim etmək”, “bir işi və ya əşyani başqasına həsr etmək”, “xüsusi olaraq nəsə bağışlamaq” anlamını verir. Klassik ərəb ədəbiyyatında, Osmanlı dövründə və daha sonralar Azərbaycan ədəbiyyatında da bu söz geniş yayılıb. Türk, fars və digər Şərq ədəbiyyatlarında “ithaf” xüsusilə şeir və proza əsərlərinin, kitabların girişində, müəlliflərin sevdiklərinə, ustadlarına, valideynlərinə, dostlarına və ya hətta bütöv bir xalqa, vətənə ithaf etdiyi sətirlərdə rast gəlinir. Azərbaycanda “ithaf” sözü həm klassik, həm də müasir dövrdə aktualdır və ənənəvi mədəniyyətimizin ayrılmaz tərkib hissəsinə çevrilib.
İthafın Ədəbi və Bədii Əsərlərdə Yeri
Ədəbi ənənədə ithaf müəllifin əsəri kiməsə, müəyyən qrupa və ya ideyaya ithaf etməsi ilə ifadə olunur. Bu, adətən, əsərin əvvəlində yerləşdirilən və “Bu əsəri…” sözləri ilə başlayan xüsusi hissədir. Məsələn, bir çox klassik Azərbaycan şairləri — Füzuli, Nizami, Xətai və başqaları — əsərlərinin girişində, ya da ön sözündə “ithaf” hissəsinə yer ayırıb. Müasir dövrdə də yazıçılar, şairlər, publisistlər, hətta tədqiqatçılar elmi işlərini, kitablarını, məqalələrini valideynlərinə, müəllimlərinə, yaxın dostlarına və ya özlərinə ilham verən hər hansı şəxsə ithaf edirlər. İthaf bədii və elmi əsərdə müəllifin mənəvi bağlılığını və təşəkkür hissini ən səmimi şəkildə ifadə edən vasitədir.
İthafın Sosial və Mədəni Funksiyası
İthaf anlayışı təkcə fərdi təşəkkür və ehtiramın ifadəsi deyil, eyni zamanda sosial və mədəni funksiyaya malikdir. İthaf edilən şəxs və ya qurum cəmiyyətin mənəvi dəyərlərinin, kollektiv yaddaşın və qarşılıqlı hörmətin daşıyıcısına çevrilir. Bir əsərin, musiqi parçasının və ya sənət nümunəsinin ithaf olunduğu şəxs çox zaman nüfuzlu alim, müəllim, şəhid, vətənpərvər, dost və ya ailə üzvü olur. Bu ənənə, həmçinin cəmiyyətin dəyərlər sisteminin nəsildən-nəslə ötürülməsində mühüm rol oynayır. İthafın bu cür ictimai təsiri xüsusilə memorial və anım tədbirlərində, cəmiyyətin kollektiv yaddaşında aydın görünür.
Ictimai və Şəxsi İthaflar
İthaflar iki əsas kateqoriyaya bölünə bilər: ictimai və şəxsi ithaflar. İctimai ithaflar adətən geniş auditoriyaya, millətə, bir təbəqəyə və ya ictimai hərəkatın üzvlərinə ünvanlanır. Şəxsi ithaflar isə adətən müəllifin yaxın çevrəsinə, ailə üzvlərinə, dostlarına və ya şəxsi tanışlarına edilir. Hər iki halda ithafın əsas məqsədi hörmət, sevgi, minnətdarlıq və ya xatirə duyğusunu ifadə etməkdir. Şəxsi ithaflar çox zaman daha emosional, intim və fərdi olur; ictimai ithaflar isə daha geniş mənəvi və ictimai yük daşıyır.
İthafın Sənət və Elm Aləmində İstifadəsi
Ədəbi və bədii əsərlərdən başqa, ithaf elm aləmində də geniş tətbiq olunur. Elmi əsərlərin, dissertasiyaların, monoqrafiyaların və məqalələrin önündə müəlliflər çox vaxt işlərini öyrədənlərinə, elm sahəsində yol göstərən ustadlarına və ya şəxsi həyatında dəstək olan insanlara ithaf edirlər. İthaf elmi ictimaiyyətə, kollektivə və ya müəyyən bir elm adamına ehtiramın, təşəkkürün və bir növ mənəvi borcun göstəricisidir. Sənətdə isə ithaf musiqi əsərlərində, filmlərdə, teatr tamaşalarında, bədii sərgilərdə tez-tez istifadə olunur. Bəzən bütöv bir tədbir, festival və ya yarış ithafla başlanır və ya xüsusi olaraq kiməsə həsr edilir.
İthafın Dil və Üslub Xüsusiyyətləri
İthaf mətnləri adətən qısa, lakonik, emosional və bəzən poetik dillə yazılır. Onlarda səmimilik, minnətdarlıq, hörmət və sevgi motivləri əsas yer tutur. İthaf mətninin dili həm müasir, həm də klassik üslubda ola bilər. Müəllif istədiyi şəxsə və ya quruma öz təşəkkürünü, bağlılığını, hörmətini yazılı şəkildə bildirir. Bəzi hallarda ithaf konkret bir insanın adına, bəzən isə ümumi bir ifadə ilə — “Bütün şəhidlərə”, “Anama”, “Övladlarıma”, “Azadlıq uğrunda canından keçənlərə” və s. ünvanlanır.
İthafların Yaddaş və Kimlik Yaratma Funksiyası
İthaflar kollektiv və fərdi yaddaşın qorunmasında mühüm rol oynayır. Onlar həm fərdi kimlik hissini, həm də cəmiyyətin mənəvi dəyərlərini formalaşdırır. Bir əsərin ithaf olunduğu şəxs adətən unudulmur və illər keçsə belə, o əsər vasitəsilə xatırlanır. İthafın bu funksiyası xüsusilə memorial ədəbiyyatda, şəhidlərə, milli qəhrəmanlara və ictimai xadimlərə həsr olunan əsərlərdə özünü aydın göstərir.
Müasir Dövrdə İthafın İnkişafı və Tətbiqi
Müasir dövrdə ithaf anlayışı yalnız klassik ədəbiyyat və incəsənətlə məhdudlaşmır. Sosial şəbəkələrdə, bloqlarda, açıq məktublarda, hətta texnoloji məhsullarda da ithaf nümunələri tez-tez rast gəlinir. İthaf indi həmçinin müxtəlif layihələrin, ictimai təşəbbüslərin, korporativ tədbirlərin və startapların ön sözündə istifadə olunur. Müasir insan üçün ithaf həm şəxsi brendin formalaşmasında, həm də ictimai təşəkkür və minnətdarlığın ifadəsində vacib vasitəyə çevrilib.
İthafın Psixoloji və Etik Ölçüləri
İthaf etmək həm də psixoloji bir ehtiyac, təşəkkür etmə və bağışlama aktıdır. Bu, müəllifin, sənətkarın və ya hər hansı bir insanın öz hisslərini, ehtiramını və sevgisini yazılı və ya şifahi şəkildə ifadə etməsinə imkan verir. Etik baxımdan ithaf həm şəffaflıq, həm də səmimilik tələb edir. Yalan, formal və ya məcburi ithaflar adətən istənilən təsiri yaratmır, hətta mənfi reaksiya da doğura bilər. İthafı dəyərli edən əsas cəhət onun səmimiliyi və həqiqi hisslərin ifadəsi ilə bağlı olmasıdır.
Azərbaycan Ədəbiyyatında və Mədəniyyətində İthafın Yeri
Azərbaycan ədəbiyyatında ithaf ənənəsi çox zəngindir. Klassik şairlərimizdən tutmuş müasir yazıçılara, alimlərə, musiqiçilərə qədər bir çox yaradıcılıq adamı əsərlərini kiməsə ithaf ediblər. Milli yaddaş, şəhidlik, ailə, dostluq, müəllim-şagird münasibətləri, vətənpərvərlik mövzuları ithaflarda tez-tez əksini tapır. Məsələn, bir çox şeirlər şəhidlərə, müəllimlərə, analara və uşaqlara ithaf olunub. Azərbaycan musiqi mədəniyyətində, xalq mahnılarında və muğam nümunələrində də ithaf elementləri geniş yayılıb. Kino və teatr sahəsində, sərgilərdə, elmi və publisistik işlərdə ithaf ənənəsi müasir dövrdə də davam etdirilir.
İthaf anlayışı bəşəriyyətin mənəvi dəyərlər sistemində, mədəni və ictimai həyatında dərin köklərə malikdir. O, müəllifin, sənətkarın və ya hər hansı bir insanın öz təşəkkürünü, ehtiramını, sevgisini və ya minnətdarlığını ifadə etdiyi unikal və səmimi bir aktdır. İthaf təkcə fərdi münasibətlərdə deyil, eyni zamanda cəmiyyətin yaddaşında, kimlik və dəyər sistemində, mənəvi irsdə öz yerini qoruyur. Azərbaycan mədəniyyətində də ithaf ənənəsi tarixin bütün mərhələlərində aktual olmuş və bu gün də müasir dövrümüzün ayrılmaz hissəsi kimi yaşayır. Səmimi və mənalı ithaflar həm fərdi, həm də ictimai səviyyədə insanın dəyərini, onun cəmiyyətə və yaxınlarına münasibətini göstərən ən təsirli vasitələrdən biri sayılır.
Ən Çox Verilən Suallar
İthaf bir əsərin, kitabın, musiqinin, elmi işin və ya digər yaradıcı məhsulun kiməsə və ya nəyəsə həsr olunması, bağışlanması, minnətdarlıq və hörmət ifadəsidir.
Əsasən ədəbi, elmi, bədii, musiqi, kino, teatr və ictimai layihələrdə müəllif və ya yaradıcı şəxsin kiməsə və ya qrupa olan ehtiramı, sevgisi, təşəkkürü ifadə etmək üçün istifadə olunur.
İthaf mətnləri qısa, səmimi, emosional və yığcam olmalıdır. Onlarda əsas ideya minnətdarlıq, hörmət və ya sevgi motivləridir.
Bəli, ithaf fərdi (müəllifin ailə üzvü, dostu, müəllimi və s. üçün) və ictimai (cəmiyyət, xalq, şəhidlər və s. üçün) olmaqla iki əsas formaya bölünür.
İthaf ərəb mənşəli sözdür və tarixi ərəb, türk, fars ədəbiyyatına, klassik Şərq mədəniyyətinə əsaslanır. Klassik əsərlərdə ithaflara tez-tez rast gəlinir.
Ədəbi və elmi əsərlərdə ithaf müəllifin kiməsə minnətdarlığını, hörmətini, sevgi və ya xatirə duyğusunu ən açıq və səmimi formada ifadə etməsinə imkan verir.
Xeyr, ithaf bəzən ideyalara, hadisələrə, xalqa, vətənə və ya bütöv bir hərəkatın iştirakçılarına da ünvanlana bilər.
Müasir dövrdə ithaf həm klassik ədəbiyyat və incəsənətdə, həm də sosial mediada, bloqlarda, elmi işlərdə, texnoloji məhsullarda və ictimai layihələrdə geniş istifadə olunur.
İthaf mətninin dili səmimi, aydın, bəzən poetik, lakin həmişə yığcam və təsirli olmalıdır.
Bəli, Azərbaycan klassik və müasir ədəbiyyatında, musiqidə, incəsənətdə, elmi əsərlərdə ithaf ənənəsi zəngin və çoxşaxəlidir.