İnsan cəmiyyətinin inkişafında və sosial quruluşun formalaşmasında qəbilələr xüsusi mərhələ təşkil edir. Qəbilə insan topluluğunun ən qədim və ilkin təşkilatlanma formalarından biri olub, tarix boyu bəşəriyyətin sosial və iqtisadi münasibətlərinin əsaslarını qoymuşdur. Müasir dövrdə də qəbilə anlayışı həm antropologiya, həm sosiologiya, həm də etnologiyada aktual olaraq qalır.
Qəbilə yalnız ailə və soy əlaqələri ilə birləşən insanlardan ibarət qrup deyil, həm də ümumi mədəniyyət, ənənə, dil, din, adət-ənənə, sosial status və qarşılıqlı kömək prinsipləri üzərində qurulan mürəkkəb ictimai sistemdir. Azərbaycan və dünya tarixində qəbilələrin rolu cəmiyyətin iqtisadi, siyasi və mədəni həyatında əvəzsiz olub.
Qəbilə nədir?
Qəbilə – adətən eyni mənşəyə, ortaq soy və tarixə malik olan, ümumi adət-ənənələri, dili, dini, mədəniyyəti və ən əsası birgə yaşayış ənənələri olan insanlar topluluğudur. Qəbilənin əsasını ailə və soy təşkil edir. Bu insan qrupu özünü başqalarından fərqləndirən, bəzən xüsusi simvolları, bayraqları, totemləri və ya mifoloji irsi olan sosial birlikdir.
Qəbilələr adətən genetik bağlılıq, ərazi yaxınlığı, birgə əmək, müdafiə və qarşılıqlı dəstək prinsipləri ilə seçilir. Qəbilə daxili münasibətlər adətən ənənəvi hüquq və yazılmamış qanunlarla tənzimlənir. Hər qəbilənin başçısı (ağsaqqalı, lideri və ya bəyi) və onun ətrafında birləşən, onu idarə edən sosial strukturu olur.
Qəbilə anlayışının etimologiyası və tarixi
Qəbilə sözü ərəb mənşəlidir və “qabilə” kökündən yaranıb. Ərəb və İslam dünyasında qəbilə çox zaman nəsil, tayfa, soy birliyi anlamını verib. Qədim türk, irandilli və digər köklü xalqlarda da qəbilə institutu tarixi ənənənin ayrılmaz hissəsi olub.
Tarixi mənbələr göstərir ki, qəbilə sistemi hələ ibtidai icma quruluşundan əvvəlki mərhələlərdə formalaşıb və ilkin insan cəmiyyətinin əsas dayağı olub. Qəbilə əsasən ovçuluq, toplayıcılıq, sonralar isə maldarlıq və əkinçiliklə məşğul olan kollektivin sosial və iqtisadi həyatını tənzimləyib.
Qəbilənin sosial strukturu
Qəbilə adətən aşağıdakı əsas elementlərdən ibarətdir:
- Ailə və nəsil: Qəbilənin ən kiçik birliyi ailədir. Ailələrdən nəslə, nəsillərdən qəbiləyə doğru sosial pillələr mövcuddur.
- Başçı və ağsaqqallar: Qəbilənin idarə olunmasında əsas rol ağsaqqallar şurası və ya qəbilə başçısı tərəfindən həyata keçirilir. Onlar qəbilənin qayda-qanunlarını, adət və ənənələrini qoruyur, daxili münaqişələri həll edir.
- Totem və simvolika: Qəbilələr adətən özlərini müəyyən simvollar, totemlər və ya mifoloji əfsanələrlə fərqləndirirlər.
- Ərazi və yaşayış məkanı: Qəbilənin birgə yaşaması üçün müəyyən ərazi və torpaq hissəsi olur. Qəbilənin iqtisadi fəaliyyəti əsasən bu əraziyə bağlıdır.
- Dini və mədəni ayinlər: Qəbilənin sosial birliyini və fərqliliyini qoruyan əsas amillərdən biri ümumi dini və mədəni ənənələrdir.
Qəbilə cəmiyyətinin funksiyaları
Qəbilə, yalnız sosial struktur deyil, həm də bir sıra funksiyaları yerinə yetirən mühüm instituttur.
- İqtisadi funksiyalar: Qəbilə üzvləri birgə əmək fəaliyyəti, resursların bölüşdürülməsi, qida, geyim və digər ehtiyacların ödənməsi üçün birləşir.
- Müdafiə və təhlükəsizlik: Qəbilə kollektiv şəkildə özünü xarici təhlükələrdən qoruyur, birgə müdafiə tədbirləri görür.
- Təhsil və sosiallaşma: Gənc nəsil qəbilədə böyüyür, adət-ənənələri, dili və dini öyrənir, sosial həyat üçün hazırlanır.
- Ədəb və hüquq: Qəbilədə yazılmamış qanunlar, adətlər, norma və qaydalar əsas sosial münasibətləri tənzimləyir.
- Mədəni və dini birlik: Qəbilənin birliyi və fərqliliyi əsasən ümumi mədəni və dini dəyərlərlə təmin olunur.
Qəbilə və tayfa fərqi
Qəbilə və tayfa anlayışları bəzən sinonim kimi işlədilsə də, aralarında mühüm fərqlər var. Qəbilə adətən bir soy, ortaq mənşəyə malik insanları birləşdirən birliyin adı kimi çıxış edir. Tayfa isə bir neçə qəbilənin birləşməsi nəticəsində daha böyük, siyasi və iqtisadi gücə malik sosial quruluşdur.
Tayfa cəmiyyətləri əsasən dövlət formalaşmazdan əvvəlki mərhələdə geniş yayılıb və dövlətin yaranmasında əsas sosial baza rolunu oynayıb. Azərbaycan tarixində bir çox tayfa və qəbilələr müxtəlif dövrlərdə müstəqil siyasi və iqtisadi güc kimi çıxış ediblər.
Antropologiyada və sosiologiyada qəbilə
Qəbilə anlayışı antropologiyada cəmiyyətin ilkin təşkili forması kimi öyrənilir. Antropoloqlar qəbilə həyatını, onun sosial, iqtisadi və mədəni institutlarını, adət-ənənələrini və dəyişməsini tədqiq edirlər.
Sosiologiyada isə qəbilə strukturunun sosiallaşma, fərdiyyət və kollektivlik münasibətləri, gender rolları, liderlik institutu və s. problemlərin araşdırılmasında böyük rolu var. Qəbilə mədəniyyətləri dünyanın müxtəlif regionlarında, xüsusilə Afrika, Avstraliya, Asiya və Amerika qitələrində bu gün də aktualdır.
Azərbaycan tarixində qəbilələr
Azərbaycanın etnik tarixi qəbilə və tayfa birliyi əsasında formalaşıb. Qədim türklər, irandilli xalqlar, albanlar və digər etnik qruplar qəbilə-tayfa strukturları əsasında yaşayırdılar. Oğuz, Qıpçaq, Tatar, Səfəvilər dövründə də qəbilə sistemi mühüm rol oynayıb.
Tarixi mənbələrdə Qafqazda yaşayan çoxsaylı qəbilə və tayfalar haqqında məlumatlar geniş yer tutur. Azərbaycan xalqının formalaşmasında bir çox qədim qəbilələr, onların adət-ənənələri, dili və dini əsas rol oynayıb.
Müasir cəmiyyətdə qəbilə
Bəzi müasir cəmiyyətlərdə qəbilə strukturu ya tam, ya da qismən qorunub saxlanılır. Bu cəmiyyətlərdə qəbilə həm sosial münasibətlərin tənzimləyicisi, həm də identiklik mənbəyi olaraq qalır. Bəzi Afrika, Asiya və Okeaniya xalqlarında qəbilə həyatı dövlət strukturları ilə yanaşı davam edir.
Müasir dünyada qəbilə əlaqələri bəzən münaqişə və qarşıdurmalara, bəzən isə sosial həmrəyliyə, kömək və müdafiəyə gətirib çıxarır. Qəbilə strukturlarının dəyişməsi və müasir cəmiyyətə inteqrasiyası sosial antropologiyanın aktual məsələlərindən biridir.
Qəbilə və mədəniyyət
Qəbilələr özünəməxsus folkloru, adət-ənənələri, mədəni irsi və sənət nümunələri ilə seçilirlər. Hər qəbilənin öz musiqisi, rəqsi, bayramı və geyim tərzi var. Azərbaycan xalq folklorunda da qəbilə və tayfa motivləri, qəbilə qəhrəmanları, ağsaqqallar, totemlər və qəbilə simvolları geniş əksini tapıb.
Qəbilə bəşər cəmiyyətinin ən qədim və davamlı sosial institutlarından biri kimi qalır. Onun tarixi, sosial, mədəni və iqtisadi funksiyaları, Azərbaycan və dünya tarixində rolu insan cəmiyyətinin inkişafında mühüm yer tutur. Qəbilə yalnız keçmişin atributu deyil, həm də müasir dövrdə sosial münasibətlərin və kollektiv identikliyin formalaşmasında öz əhəmiyyətini saxlayır.
Ən Çox Verilən Suallar
Qəbilə ortaq soy, dil, adət-ənənə və əraziyə malik insan topluluğudur.
Qəbilə bir soy birliyidir, tayfa isə bir neçə qəbilənin birləşdiyi daha böyük sosial quruluşdur.
Qəbilənin idarəsi ağsaqqallar, başçı və ya lider tərəfindən həyata keçirilir.
İqtisadi əməkdaşlıq, müdafiə, sosiallaşma, mədəni və dini birlik, adət-ənənələrin qorunması.
Ailə, nəsil, başçı, ağsaqqallar və ümumi qəbilə birliyi.
Azərbaycan xalqının formalaşmasında, dövlətçiliyin yaranmasında və mədəniyyətin inkişafında əsas rol oynayıb.
Folklor, adət-ənənələr, musiqi, rəqs, geyim, dini və mifoloji inanclar.
Afrika, Asiya, Okeaniya və bəzi Amerika xalqlarında qəbilə strukturu hələ də qorunur.
Qəbilənin daxili münasibətlərini, münaqişələrin həllini tənzimləyən yazılmamış qayda və adətlər toplusu.
Antropologiya, sosiologiya, tarix və etnologiya elmlərində geniş tədqiq olunur.